Czerwiec 2018
Szymbark - ruiny zamku (video), Januszewo - ruiny pałacu, Nipkowie - dwór, Kamieniec - ruiny pałacu (video), Pudłowiec - ruiny dworu (video)
Szymbark - ruiny zamku z XIV w.
We wsi nad Jeziorem Szymbarskim znajdują się ruiny największego zamku województwa warmińsko–mazurskiego. Wybudowany w drugiej połowie XIV wieku gotycki zamek we wsi Schönberg należał do kapituły pomezańskiej. Po sekularyzacji zakonu krzyżackiego stał się własnością rodu von Polentzów, którzy przebudowali go na rezydencję renesansową. Od 1699 do 1945 r. należał do rodu Finck von Finckensteinów. Pod koniec II wojny światowej w zamku stacjonowały oddziały SS. Zamek przetrwał działania wojenne w nienaruszonym stanie. Po wojskach niemieckich obiekt zajęły jednostki Armii Czerwonej. Odchodząc w kwietniu 1945 r. czerwonoarmiści spalili zamek razem z całym wyposażeniem. Ocalał obwód murów obronnych o pełnej lub prawie pełnej wysokości wraz z bramą, basztami i mostem. W ostatnich latach częściowo go odbudowano. W chwili obecnej potężny czworobok zewnętrznych murów o wymiarach 97 x 72 m. wzmacnia 10 zachowanych wież, z których każda jest innej wysokości i kształtu. Dawniej budowla posiadała 12 baszt. Na zamek prowadzi wysoki most arkadowy, niegdyś zwodzony. Wewnątrz zamku znajduje się ogromny dziedziniec. W baszcie przybramnej zachowało się sklepienie krzyżowe z gotyckimi ornamentami. W 2019 ruiny wraz z otaczającym je terenem, kupił za ok. 2 mln. zł. prywatny właściciel, który ma zamiar odbudować zamek i urządzić w nim hotel i centrum konferencyjne. Ruiny szymbarskiego zamku pod koniec 1995 roku stały się polem bitwy z końca II wojny światowej. Volker Schlöndorff kręcił tam sceny do filmu ""Król Olch” z Johnem Malkovichem w roli głównej.
Januszewo - ruiny pałacu XVIII w.
Pałac w Januszewie wzniesiony został w pierwszej połowie XVIII wieku. Od momentu lokacji w 1362 roku wieś i otaczające ją ziemie należały do kapituły pomezańskiej. W XVII wieku kapituła sprzedała dobra rodzinie von Auerswald. W XVIII wieku weszła w ich posiadanie rodzina Ostrowskich, a w XIX wieku rodzina von Besser. W 1873 roku majątek kupił Elard von Oldenburg. Po śmierci Elarda w 1937 roku ostatnim właścicielem posiadłości był jego wnuk Heinfried graf von Lehndorf. Rezydencję wzniesiono w tym miejscu już w XVII wieku za czasów rodziny von Auerswald. Pałac został częściowo zniszczony pod koniec drugiej wojny światowej. W kolejnych latach na terenie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne, natomiast wyremontowany pałac zaadoptowano na szkołę, Klub Rolnika oraz mieszkania pracownicze. W tym czasie budynek zaczął popadać w ruinę. Jeszcze pod koniec lat 90-tych - pomimo zniszczeń - widoczna była klasa architektoniczna obiektu. Od kilku lat pałac wraz z parkiem należy do właściciela prywatnego.W połowie lat 90-ych XX wieku archeolodzy odnaleźli w parku pałacowym ślady dawnej osady pruskiej i grodu warownego.
Nipkowie - zespół dworsko-parkowy z XVIII w.
Zabytkowy zespół dworski, z 2 połowy XVIII w. W skład zespołu wchodzi dwór oraz park krajobrazowy.
Kamieniec - ruiny pałacu rodu von Finkenstein z XVIII w.
Pałac w Kamieńcu Suskim zbudowano na zlecenie Conrada Finck von Finckenstein w pierwszej połowie XVIII wieku. Zbudowano go w stylu francuskiego baroku w latach 1716-1720. Pod koniec XVIII wieku posiadłość drogą ślubnych koligacji przeszła na własność Aleksandra Dohny ze Słobity i w rękach tego rodu pozostała do 1945 roku. Pałac był niezwykle piękny. Dach był pokryty lakierowaną na zielono dachówką. Całość dachu zdobiła frontowa attyka składająca się z czterech rzeźb: Jowisza, Junony, Herkulesa i Wenery. W pałacu było tyle pokoi, ile jest dni w roku. A każdy urządzony w innej kolorystyce.Do pałacu z racji jej urody i otaczających pałac wspaniałych ogrodów i parku, przylgnęła nazwa wschodniopruskiego Wersalu. Bywali tu pruscy królowie. W pałacu gościli m.in. Fryderyk Wilhelm I i Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern oraz ich następcy. W 1807 r. od 1 kwietnia do 6 czerwca miał w pałacu swą kwaterę Napoleon Bonaparte; w tym czasie spędził trzy tygodnie ze swą metresą, Marią Walewską. Dzieje tego romansu opisał Marian Brandys w powieści "Kłopoty z panią Walewską". Do wybuchu II wojny światowej właściciele pałacu pokazywali gościom wnętrze napoleońskiego apartamentu z sypialnią, gdzie dominowało wielkie łoże z baldachimem i zasłonkami z purpurowego jedwabiu. 22 stycznia 1945 został uszkodzony i splądrowany przez żołnierzy sowieckich. Od 1945 pałac był sukcesywnie obrabowywany z elementów wyposażenia przez szabrowników. W 1947 roku został wzniecony pożar dla zatarcia śladów szabru, który strawił cały dach. W późniejszym okresie na terenie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne. Od początku lat 90-tych XX wieku zarządzała nim Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, a następnie kolejni, prywatni właściciele.
Pudłowiec - ruiny dworu rodziny Jeimke z XIX w.
Są to ruiny XIX - wiecznego dworu, wybudowanego w stylu angielskiego neogotyku (miejscowi nazywają budynek pałacem). Został wzniesiony w 1860 roku, z fundacji rodziny Popławski.W roku 1860 właścicielem była Amelia Popławski, która wyszła za mąż za Ernsta Jeimke. Pod ich wspólnym zarządem majątek przechodził swój złoty okres, wtedy też powstał piękny dwór rodzinny. W 1884 roku jedyna córka Amelii i Ernsta Jeimke, Margarethe wzięła ślub z Viktorem Fehlauerem. Od tego momentu, aż do 1945 r., zarówno dwór jak i folwark, pozostawały w rękach rodziny. Pałac został zniszczony w 1945 roku, kiedy okoliczne ziemie zdobywała Armia Czerwona i jak wiele pozostałości po dawnych właścicielach, obrócony w perzynę. Po II wojnie światowej rządy miejscowego PGR-u doprowadziły rezydencję do kompletnej ruiny. Obecnie dwór jest mocno zrujnowany. Tuż za dworem rozciąga się bardzo zaniedbany park dworski z ogromnymi, przeszło dwustuletnimi dębami. Obiekt jest unikalny w skali Prus Wschodnich.
